Niet iedereen weet dit van mij, maar ik heb sinds september 2023 een nieuwe Hobby & Passie. Zoals je op de foto ziet: dat is krachtsporten met gewichten. Tsjah, wie had dat gedacht. Ik had eerder namelijk aversie tegen sportscholen en een vooroordeel op “het volk” wat erop afkomt, maar dat is dus inmiddels totaal veranderd. Ik vind het namelijk fantastisch en ik voel me er zó ontzettend goed bij!
Twintig jaar geleden was ik allesbehalve sportief. Om eerlijk te zijn eigenlijk best inactief zelfs. Mijn leefstijltransformatie begon toen met stoppen met roken gevolgd door 18 kilo afvallen met voeding. Daarna ontstond de interesse voor beweging pas. Ik tennis tegenwoordig veel, ik struin alle toernooien in de nabije omgeving af en ik speel competitie (ja zelfs in de winter). Wandelen doe ik ook dagelijks. Maar als iemand mij 20 jaar geleden had verteld dat ik tegenwoordig iedere week standaard 3 keer 1,5 uur in de sportschool zou staan, zou ik deze persoon voor gek hebben verklaard. Ik sla nooit een keer over tenzij ik ziek ben. Ik heb er zelfs mijn werktijden op aangepast.
Door een vleugje “Midlife Crisis” en geïnspireerd door een aantal BN-ers zoals Bridget Maasland en Heleen van Rooyen begon de nieuwsgierigheid naar krachtsporten op een gegeven moment te groeien. De cirkel was voor mij rond toen ik een oude bekende (Personal Trainer) Dirk van Hoof weer eens tegenkwam. Ik heb toen heel stoer met mijn grote mond geroepen dat ik vóór mijn 50e wel een “Killerbody “ zou willen. Binnen een week had hij voor mij een proeftraining geregeld en ik vond het eigenlijk best wel leuk. Ik besloot het daarna minstens 3 maanden een kans te geven. Inmiddels ruim anderhalf jaar verder pretendeer ik niet dat ik een compleet afgetraind lichaam heb, maar mijn “vet-spier-verhouding” is wel flink verbeterd. Ik heb serieus minder last van de overgang en ik begin langzamerhand toch echt wel wat meer contouren te zien hier en daar. Maar het allerbelangrijkste is dat ik het heerlijk vind en me veel fitter en sterker voel. De mentale slag die ik hiermee gemaakt heb is ongekend.
Afijn, het was een compleet nieuwe wereld waar ik in belandde. Alles was nieuw, ik wist van niets. Schema’s, oefeningen, sets, reps, tempo, apparaten, houding, frequentie, ademhaling, techniek, gewichten, rusttijd enz. Ik heb het allemaal moeten leren. Als ik je 1 ding mag adviseren: ga niet zelf lopen aanklooien. Investeer (vooral in het begin) in jezelf en laat je begeleiden door iemand die er werkelijk verstand van heeft. Een Personal Trainer dus, in mijn geval was dat Dirk. Een echte vakman en professional, waar je bovendien tussen de setjes door en na de training ook nog hele fijne gesprekken mee kan voeren. Ik ben zelf natuurlijk coach, maar iedere coach heeft zelf ook een coach nodig.
Ik krijg vaak de vraag hoe ik het in godsnaam volhoud. Het is heel simpel: ik maak het prioriteit! Ik blok mijn agenda en zorg dat er ritme/ flow in zit door standaard op vaste dagen en tijden te gaan. Geen concessies met mezelf, ik ga gewoon! Na verloop van tijd zat het in mijn automatische systeem en werd het routine net als tandenpoetsen en douchen. Ik zit nu op een punt dat ik de trainingen gewoon mis als we op vakantie zijn. Dan neem ik wel mijn hardloopschoenen mee, want hardlopen in de buitenlucht dat kan gelukkig overal. Op Curaçao zat er trouwens een sportschool om de hoek van het appartement waar ik dan ook een weekabonnementje heb afgenomen. Ja echt serieus!
Nog een tip: focus niet op “snel resultaat”, maar focus op het proces en hoe goed je je voelt. Twee aspecten waar je aan vast kan houden: Consistentie & Geduld. Dan is succes en resultaat onvermijdelijk.
Als laatste: voeding is key! Je kunt je helemaal het leplazarus trainen, maar als je voeding niet op orde is, is het zonde van je inspanningen.
Wist je trouwens dat je na je 40e van nature elke 10 jaar tot 8% inlevert aan botdichtheid en spiermassa bij inactiviteit? (Kracht)sport hoort er dus eigenlijk gewoon bij voor je algemene welzijn. Daarom, pak je verantwoordelijkheid vanuit zelfzorg en geef je lichaam hiermee een groot kado. Het lijkt wellicht een “ver-van-je-bed-show”, maar ik hoop toch dat ik je met mijn verhaal kan inspireren. Mijn boodschap is dan ook: zeg nooit NOOIT! Als ík het kan, kan jij het ook.
Morgen ben ik jarig en ik word dan 49 jaar. Nog een jaar de tijd voor een “Killerbody” haha. We zullen zien waar het schip strandt, maar ondertussen blijf ik gewoon lekker mijn ding doen.